Naparzam w Świat - relacje z wycieczek, ciekawostki i zdjęcia ze świata

  Wszystko zaczęło się od tego, że po zeszłorocznym Bergamo obiecaliśmy sobie z Kasią i Piotrkiem, że nie będziemy czekać kolejnych ośmiu lat na następną wycieczkę, tylko zorganizujemy coś wcześniej. I tak w którąś wrześniową sobotę usiadłem nad Excelem i rozpisałem nam co ciekawsze kierunki z krakowskiego lotniska na październikowe weekendy. Nie uwzględniłem tylko ostatniego - akurat wtedy brałem ślub. Inny odpadł, bo Kasia była wtedy w Barcelonie, więc wybór zawęził nam się do w zasadzie dwóch. Dwa dni później zdzwoniliśmy się w trójkę, ale okazało się, że cały mój wysiłek poszedł jak krew w piach, bo przez te kilkadziesiąt godzin ceny drastycznie nam wzrosły i już nie było tak fajnie, lecz - co by nie było - kierunki przecież się nie zmieniły. Pozostało nam tylko dopasować oczekiwania do możliwości, i na odwrót, i coś wybrać. Loty jednak w ogóle nie chciały się spinać, bo to albo dzień nie ten, albo wylot za 59zł ale już powrót za 359zł, albo przesiadka gdzieś daleko, albo czasowo

Do Pragi zawsze miło jest wrócić. W ten sobotni, ciepły wieczór Václavské náměstí pełne było ludzi zmierzających do klubów, pubów, restauracji, kasyn i klubów ze striptizem. A ja marzyłem tylko o tym, by jak najszybciej znaleźć swój hostel, który miał znajdować się na końcu tego wszystkiego, a konkretnie w Koruna Palace - zabytkowym budynku w stylu Art Nouveau z początku XX wieku. Część hostelowa wrażenia nie robi, ale klatka schodowa, a zwłaszcza winda są całkiem ładne, chociaż jazda nią to trochę przygoda. W ogóle to miałem spać gdzie indziej - w czwórce, gdzieś w pobliżu stacji kolejowej Praha-Bubny i miejsca, gdzie 10 lipca 1973 Olga Hepnarová rozprawiła się ze społeczeństwem, przynajmniej w swoim mniemaniu, za co, jako ostatnia kobieta w Czechosłowacji, została skazana na karę śmierci. Warto się zaznajomić z tą tragiczną i jednocześnie bardzo smutną historią, jest o niej kilka podcastów, ale bardziej polecam film z 2016 roku. No ale to na marginesie.  I spałbym tam, w tej czwórc

To było tak, że gdzieś w styczniu Piotrek rzucił ' ej, bo myślę nad Mołdawią. LOT ma tanie loty na wiosnę '. No panie, Mołdawia to marzenie na równi z Macedonią - oba odwlekane już nie od lat, a dekad.  Poka co tam masz!  Zdzwoniliśmy się razem z Kasią, potem dogadaliśmy szczegóły z pozostałymi i po krótkiej dyskusji kupiliśmy pięć biletów na trasie Kraków-Warszawa-Kiszyniów i z powrotem. Co prawda mieliśmy pewne obiekcje wobec kwietniowej aury i pewne uzasadnione obawy co do klimatu geopolitycznego w tamtej części Europy, ale marzenia są od tego, by je spełniać i kiedy, jak nie teraz? I wtedy nadszedł dzień 24 lutego, a dwa tygodnie później, siedząc w poczekalni dworca kolejowego w Elblągu, odczytałem e-maila od narodowego przewoźnika z info, że nasz lot do Kiszyniowa został anulowany. Zabolało w człowieku, ale powód był przecież oczywisty i choć jeszcze myśleliśmy o zmianie terminu, to w końcu zdecydowaliśmy o zwrocie. Nie ta pora. Tym samym pytanie 'kiedy, jak nie teraz?